Dom nad Wierzbami leży na dużej działce w środku małej wioski. Otoczony jest tradycyjną zabudową wiejską. Tu żyje się zgodnie z odwiecznymi prawami natury wyznaczanymi przez obowiązki gospodarskie. Dlatego na odgłosy płynące z dzikiej natury - śpiew ptaków, kumkanie żab, subtelny trzepot skrzydeł nietoperzy - nakładają się ryk krów, pianie kogutów, wieczorne ujadania wioskowych psów. Ale i odgłosy młocarni latem czy pił tnących drewno na przedwiośniu. 

Wokół Domu nad Wierzbami jest dużo zieleni – drzewa, krzewy i wiele tradycyjnie wiejskich kwiatów: róż, peonii, dalii, rumianków, tulipanów, ostróżek i opartych o szczyt domu malw. Od wiosny do późnej jesieni jedne przekwitają, następne zaczynają puszyć się swoją urodą. 
Jest dużo otwartej przestrzeni, ale są też ukryte zakątki wśród drzew, gdzie w razie potrzeby łatwo można znaleźć odosobnione miejsce do pobycia z samym sobą.